Στην εντατική και διασωληνωμένη βρίσκεται η διαδικασία αναδοχής και υιοθεσίας παιδιών στα Γρεβενά. Ζευγάρι που προσπαθεί να γίνει ανάδοχος ανηλίκου λόγω συγγενείας και ενώ πληροί όλες τις προϋποθέσεις, απλά χάνεται στη γραφειοκρατία, την αναλγησία, την αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό και πάει λέγοντας. Η ιστορία γνωστή. Ήταν γεγονός πως οι πράξεις υιοθεσίας ή αναδοχής στην Ελλάδα, ήταν ένα ταξίδι στο χρόνο με αβέβαιο το αποτέλεσμα. Όμως ήρθε νομοθετική ρύθμιση, με δημιουργία πλατφόρμας που προβλέπει την επίσπευση της διαδικασίας εντός 3μήνου, προκειμένου να απλοποιηθεί η διαδικασία προς όφελος αφενός των παιδιών, αφετέρου των οικογενειών. Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς υποθετικά είναι ενημερωμένοι και εκπαιδευμένοι. Ή μήπως όχι;
Σύμφωνα λοιπόν με την Μαρία και τον Δημήτρη, το ζευγάρι που έχει κινήσει την διαδικασία αναδοχής από το Σεπτέμβριο του 2020, σήμερα 3/4/2021, έχει κολλήσει στη γραφειοκρατία ελέω κορωνοϊού, με κίνδυνο να απωλέσει την ισχύ των εγγράφων ιατρικής φύσεως και λοιπών παραστατικών, διότι οι κοινωνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας τους, ακόμα και των όμορων νομών δεν λειτουργούν. Τις πταίει; Ουδείς… ή μάλλον ο κορωνοϊός.
Την αγωνία , την ελπίδα, τα όνειρα ενός παιδιού που πηγαινοέρχεται από το ίδρυμα στην οικογένεια τον τελευταίο χρόνο και ζει με υποσχετικές, νικά ως φαίνεται η έλλειψη κοινωνικού λειτουργού του Δημοσίου, ελέω συνταξιοδότησης και αδυναμίας αντικατάστασης του, η μη λειτουργία του ηλεκτρονικού πρωτοκόλλου της Περιφέρειας, η πλήρης άγνοια όλων των εμπλεκόμενων φορέων που πετούν το μπαλάκι από τη Περιφέρεια στο Υπουργείο Εργασίας και από εκεί στον κορωνοϊό.. ή μήπως πετάνε χαρταετό;
Ο Νομός δεν διαθέτει πιστοποιημένη κοινωνική υπηρεσία από το Υπουργείο Εργασίας, καθώς ο μοναδικός πιστοποιημένος υπάλληλος συνταξιοδοτήθηκε και δεν έχει αντικατασταθεί προς ώρας.. Όμοροι Νομοί και συγκεκριμένα οι προϊστάμενοι των τμημάτων, δεν αναλαμβάνουν, επικαλούμενοι φόρτο εργασίας και έτσι η «γρήγορη» αναδοχή ενός 15χρονου κοριτσιού…αργεί μια ζωή…
Το ζευγάρι, η Μαρία και ο Δημήτρης δεν καταθέτουν τα όπλα όμως… επιμένουν με όλα τα μέσα και κυρίως επιδεικνύοντας υπομονή. Γιατί που θα πάει; Οι αδαείς υπάλληλοι κάποια στιγμή θα γίνουν ειδήμονες, οι «γενικών καθηκόντων» θα γίνουν πιστοποιημένοι, οι αρμόδιες υπηρεσίες θα υπηρετούν τον πολίτη και επιτέλους κάθε παιδί που βρίσκεται σε Ίδρυμα θα πάει σπίτι του.