Υπάρχει ένας κρυφός κίνδυνος για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που είναι ενσωματωμένος στο χρέος των 65 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που κατέχονται από ιδρύματα εκτός ΗΠΑ μέσω παραγώγων νομισμάτων, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών.
Σε ένα χαρτί με τίτλο «τεράστιο, λείπει και αυξάνεται», η BIS είπε ότι η έλλειψη πληροφοριών καθιστά πιο δύσκολο για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να προβλέψουν την επόμενη οικονομική κρίση. Ειδικότερα, εξέφρασαν την ανησυχία τους για το γεγονός ότι το χρέος δεν καταγράφεται στους ισολογισμούς λόγω των λογιστικών συμβάσεων σχετικά με τον τρόπο παρακολούθησης των θέσεων παραγώγων.
Τα ευρήματα, που βασίζονται σε δεδομένα από μια έρευνα στις παγκόσμιες αγορές συναλλάγματος νωρίτερα φέτος, προσφέρουν μια σπάνια εικόνα για την κλίμακα της κρυφής μόχλευσης. Οι ανταλλαγές συναλλάγματος ήταν ένα σημείο ανάφλεξης κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και της πανδημίας του 2020, όταν το άγχος χρηματοδότησης σε δολάρια ανάγκασε τις κεντρικές τράπεζες να παρέμβουν για να βοηθήσουν τους δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Βεβαίως, το χρέος υποστηρίζεται από ισοδύναμο ποσό σκληρού νομίσματος. Για να κατανοήσετε πώς λειτουργεί το σύστημα, σκεφτείτε ένα ολλανδικό συνταξιοδοτικό ταμείο που αγοράζει περιουσιακά στοιχεία στις ΗΠΑ. Ως μέρος της συναλλαγής, θα χρησιμοποιεί συχνά μια ανταλλαγή ξένου νομίσματος για την ανταλλαγή ευρώ με δολάρια. Στη συνέχεια, όταν κλείσει, το ταμείο θα αποπληρώσει δολάρια και θα λάβει ευρώ. Για τη διάρκεια της συναλλαγής, η υποχρέωση πληρωμής καταγράφεται εκτός ισολογισμού, την οποία η BIS αποκαλεί «τυφλό σημείο» στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Αυτή η αδιαφάνεια είναι που θέτει τους πολιτικούς σε μειονεκτική θέση, σύμφωνα με τους ερευνητές της BIS Claudio Borio, Robert McCauley και Patrick McGuire.