Το να είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης τριών ακροδεξιών κομμάτων μοιάζει εξαντλητικό – αλλά δεν την έχει αλλάξει, λέει η ηγέτης του δεξιού κόμματος Fratelli d’Italia. “Δεν περνάει μέρα που να μην αναρωτιέμαι εάν είμαι ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν πριν”, εκμυστηρεύτηκε η Μελόνι. “Πάντα φοβόμουν μήπως δεν μείνω πιστή στον εαυτό μου, αλλά παραμένω ίδια”.
Στην Ευρώπη, πάντως, είναι ξεκάθαρα συντηρητική. Η Μελόνι προτιμά να αφήνει τη ριζοσπαστική ρητορική στους εταίρους της στον συνασπισμό, τον Ματέο Σαλβίνι του δεξιού λαϊκιστικού Lega και τον χριστιανοδημοκράτη υπουργό Εξωτερικών Αντόνιο Ταγιάνι, ο οποίος ακολουθεί τα βήματα του εκλιπόντος ηγέτη του Forza Italia, Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
“Έχω μια πολιτική ιστορία πίσω μου, προσαρμοζμένη σε μια μεταβαλλόμενη πραγματικότητα”, λέει η Μελόνι. Το γεγονός ότι είναι επικεφαλής ενός κόμματος που φέρει στο έμβλημά του την αιώνια φλόγα από τον τάφο του φασίστα δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι δεν την επιβαρύνει στο καθημερινό κυβερνητικό της έργο. Το αντίθετο επιβάλλεται με τρόπο και περνάει το δικό της χωρίς να ανοίξει ρουθούνι .
Αυτό είναι κάτι που προφανώς παραβλέπουν και οι Ευρωπαίοι εταίροι. Αξιωματούχοι της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες δηλώνουν έκπληκτοι από το πόσο “ήπια” έχει γίνει η επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης. Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της, υποστήριζε ακόμη ότι θα αλλάξει τα πράγματα στις Βρυξέλλες και θα εκπροσωπήσει με τρόπο επιθετικό τα ιταλικά συμφέροντα.
Εν τω μεταξύ, μάλλον έχει καταλάβει ότι αυτές οι βλέψεις της εξυπηρετούνται καλύτερα με πιο αθόρυβους τόνους στο παρασκήνιο. Κατά τη συνάντηση με τον Σοσιαλδημοκράτη και Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς στη Ρώμη, η Μελόνι δήλωσε στον Τύπο ότι συμφώνησαν σε όλους τους βασικούς τομείς πολιτικής και επιδιώκουν μία ρεαλιστική συνεργασία. Ο Σολτς δεν διαφώνησε. Πλέον η Μελόνι τα πηγαίνει αρκετά καλά και με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στη Λαμπεντούζα, η πρόεδρος της Επιτροπής και η επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης έδειξαν ότι κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση όσον αφορά τη μεταναστευτική πολιτική: έλεγχος των συνόρων, περιορισμός των αφίξεων, ενίσχυση της συνεργασίας με τα κράτη διέλευσης.
Τα ποσοστά αποδοχής της Μελόνι είναι κορυφαία. Τον Αύγουστο το 53% των Ιταλών δήλωνε ικανοποιημένο με το έργο της πρωθυπουργού. Συγκριτικά, ο καγκελάριος Σολτς έχει ένα ποσοστό αποδοχής μόλις 31% στη Γερμανία.
Στη συντηρητική οικογενειακή πολιτική της η Μελόνι εμμένει στην άποψη ότι η οικογένεια αποτελείται από τον πατέρα, τη μητέρα και τα παιδιά. Όπως δηλώνει, είναι σημαντικό να έχουμε όσο το δυνατόν υψηλότερο ποσοστό γεννήσεων για να σώσουμε το έθνος. Οι γονείς του ιδίου φύλου, η παρένθετη μητρότητα ή οι αμβλώσεις δεν έχουν καμία θέση σε αυτή την κοσμοθεωρία. Μένει πιστή στο σύνθημά της: “Είμαι γυναίκα, Ιταλίδα, μητέρα, χριστιανή”, αξίες που δέχονται συνεχώς επιθέσεις στη σημερινή κουλτούρα, όπως διαμαρτύρεται η Μελόνι.
Στην Ιταλία αυτή η αντίληψη για την οικογένεια αντικατοπτρίζεται σε υψηλότερες κοινωνικές παροχές για τις νέες οικογένειες και τα παιδιά. Τα γονικά δικαιώματα των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, από την άλλη πλευρά, περιορίζονται.
Εν αντιθέσει με τον κολλητό της φίλο Όρμπαν, η Τζόρτζια Μελόνι στηρίζει ανεπιφύλακτα την Ουκρανία στον πόλεμο με τη Ρωσία, μία στάση που επαίνεσε και ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Τζο Μπάιντεν. Όταν η Μελόνι είχε εκλεγεί πρωθυπουργός, ο Τζο Μπάιντεν είχε χαρακτηρίσει την εκλογική της νίκη ως “κίνδυνο για τη δημοκρατία. Όμως τώρα “είμαστε φίλοι”, όπως δήλωσε η Μελόνι μετά την κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχαν οι δύο τους στην Ουάσινγκτον.
Αν και άπειρη στην εξωτερική πολιτική, η Μελόνι έκανε φίλους στις διεθνείς συνόδους κορυφής, όπως στη σύνοδο της G20 στο Νέο Δελχί. Η δημόσια επίδειξη αγάπης μεταξύ της ακροδεξιάς και του εθνικιστή ηγέτη της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι προκάλεσε ενθουσιώδη σχόλια.