Η δημιουργία του ενιαίου πλαισίου αφερεγγυότητας αποτελεί κομβικό σημείο για την επόμενη αξιολόγηση των “θεσμών” στο πλαίσιο της μεταμνημονιακής εποπτείας, καθώς και κρίσιμο παράγοντα για την επιτάχυνση της μείωσης των “κόκκινων” δανείων.
Το ζητούμενο είναι μέχρι τις 30 Απριλίου 2020 η κυβέρνηση να έχει έτοιμο υπό μορφήν νομοσχεδίου το πλαίσιο με το οποίο θα ρυθμίζεται ενιαία το ιδιωτικό χρέος. Το ιδιωτικό χρέος ρυθμίζεται σήμερα μέσω διάσπαρτων ρυθμίσεων που “τρέχουν” παράλληλα (π.χ. πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων για χρέη προς την Εφορία, ρύθμιση 120 δόσεων για χρέη προς Εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και δήμους, εξωδικαστικός μηχανισμός, νόμος Κατσέλη, κρατική επιδότηση της δόσης κόκκινων στεγαστικών δανείων κ.λπ.) και οι οποίες θα πρέπει να “συγχωνευθούν” σε έναν νόμο. Ο νόμος αυτός πρέπει να δίνει άμεση και οριστική λύση στην υπερχρέωση (με δεύτερη ευκαιρία για εξυγίανση ή με πτώχευση) και να αποκλείει την είσοδο στους στρατηγικούς κακοπληρωτές.
Φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις με οφειλές σε τράπεζες, Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και οργανισμούς κοινής ωφέλειας, όλοι οι οφειλέτες με χρέος προς πάσα κατεύθυνση θα είναι υποχρεωμένοι να ρυθμίζουν και να αποπληρώνουν τις οφειλές τους, ανάλογα με την οικονομική τους δυνατότητα. Η διευθέτηση των οφειλών τους θα γίνεται αντικειμενικά και με διαφάνεια μέσω μίας ενιαίας ηλεκτρονικής πλατφόρμας, η προστασία προς τους οικονομικά αδύναμους θα παρέχεται με αυστηρά κριτήρια, ενώ τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης θα ασκούνται χωρίς χρονοτριβές. Στόχος του νέου πλαισίου θα είναι η προώθηση της διαμεσολάβησης και η αποσυμφόρηση των δικαστηρίων.
Το “arbitrage” των κακοπληρωτών
Το νέο ενιαίο πλαίσιο αφερεγγυότητας θα ενοποιήσει 9 πλατφόρμες ρύθμισης χρεών, διαμορφώνοντας μια οιονεί αυτοματοποιημένη διαδικασία αφερεγγυότητας και κλείνοντας τις πόρτες στο “arbitrage” των κακοπληρωτών. Αυτό αναφέρθηκε, σύμφωνα με τις πληροφορίες του “Κ”, στην πρώτη διευρυμένη σύσκεψη των συναρμόδιων υπουργείων την περασμένη εβδομάδα, στην οποία τέθηκαν σε αδρές γραμμές οι κατευθύνσεις που θα πρέπει να λάβει η προετοιμασία του νόμου με την έναρξη του νέου έτους.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, μεγάλη έμφαση δόθηκε σε δύο άξονες: αφενός στις παρεμβάσεις που χρειάζονται ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες στα δικαστήρια, αφετέρου στην επείγουσα ανάγκη να “κυνηγηθούν” οι μεγάλοι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Πρόκειται για δύο μείζονα θέματα στα οποία ασκούν συντονισμένη πίεση Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Λουξεμβούργο. Ειδικά το θέμα της Δικαιοσύνης και της επιτάχυνσης των διαδικασιών είναι ζητούμενο όχι μόνο των “θεσμών”, αλλά και των επενδυτών, οι οποίοι διαμηνύουν ρητώς ότι επενδύσεις δεν θα έρθουν στη χώρα όσο υπάρχει η κατάσταση να περιμένει κάποιος δέκα χρόνια για μια δικαστική απόφαση.
Επιπλέον των ανωτέρω, μια νέα διάσταση που αφορά την αφερεγγυότητα των νοικοκυριών θα αναδυθεί κατά την προετοιμασία του νέου πτωχευτικού νόμου. Πρόκειται για την αντιμετώπιση των κοινωνικών επιπτώσεων που αναπόφευκτα θα έχει ο νέος νόμος στους πλέον ευάλωτους οφειλέτες, οι οποίοι δεν θα καλύπτονται πλέον από ευνοϊκές διατάξεις για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Για τη διαμόρφωση μιας κοινωνικής πολιτικής που θα αφορά τις περιπτώσεις οικονομικά αδύναμων οφειλετών εμπλέκεται και το υπουργείο Εργασίας στην προετοιμασία του νέου πλαισίου αφερεγγυότητας.