Νέα απόφαση, που υπογράφεται από τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κ. Χατζηδάκη και τον υφυπουργό Χρ. Δήμα, εισάγει βελτιώσεις στον τρόπο υπολογισμού της αξίας των ακινήτων.
Η απόφαση επεκτείνει τον ορισμό για το τι θεωρείται πρόσοψη, υπόγειο και ημιυπόγειο, ενώ διευκρινίζει πώς υπολογίζεται η παλαιότητα ενός ακινήτου όταν δεν υπάρχει οικοδομική άδεια, καθώς και τι ισχύει για τους ημιυπαίθριους χώρους.
Σύμφωνα με την απόφαση:
1. Πρόσοψη: Ως προσόψεις ενός ακινήτου θεωρούνται οι πλευρές του που έχουν άνοιγμα (παράθυρο, πόρτα, ή προθήκη) σε δρόμο, στοά ή στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου. Διευκρινίζεται ότι ειδικά όσον αφορά τα υπόγεια, που η οροφή τους βρίσκεται κάτω ή μέχρι την επιφάνεια του εδάφους, η ύπαρξη τυχόν φεγγίτη σε αυτά, δεν λογίζεται ως άνοιγμα. Προκειμένου για οικόπεδο, ως προσόψεις θεωρούνται οι πλευρές του που συνορεύουν με κοινόχρηστους χώρους.
2. Υπόγειο: Θεωρείται ο όροφος ή τμήμα ορόφου που χαρακτηρίζεται ως υπόγειο στην αντίστοιχη άδεια της Πολεοδομικής Υπηρεσίας (εγκεκριμένα σχέδια) ή στην πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και γενικά σε κάθε τίτλο κτήσης του. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει κανένα από τα πιο πάνω στοιχεία ο χαρακτηρισμός ενός χώρου ως υπογείου θα πιστοποιείται από την αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία ή από βεβαίωση αρμόδιου μηχανικού. Απαιτείται η προσκόμιση των αποδεικτικών στοιχείων σε όλες τις περιπτώσεις υπογείων εκτός των περιπτώσεων που ο υπόγειος χώρος έχει είσοδο αποκλειστικά από το κεντρικό κλιμακοστάσιο ή από εσωτερικό ισόγειο χώρο ή είναι χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων.
3. Ημιυπόγειοι χώροι: Θεωρούνται ισόγειοι, εκτός αν αποδεικνύεται, μετά από προσκόμιση βεβαίωσης της αρμόδιας Πολεοδομικής Υπηρεσίας ή αρμόδιου μηχανικού, ότι αυτοί είναι υπόγειοι.
4. Παλαιότητα: Η παλαιότητα αρχίζει να υπολογίζεται μετά τη συμπλήρωση δύο ετών από την ημερομηνία έκδοσης της οικοδομικής άδειας ή την τελευταία αναθεώρησή της (π.χ. αν εκδόθηκε στις 30.9.1978 η παλαιότητα αρχίζει να υπολογίζεται από 30.9.1980) και εκφράζεται σε ακέραιο αριθμό ετών, με την παραδοχή ότι χρονικό διάστημα μικρότερο του εξαμήνου δεν λαμβάνεται υπόψη, ενώ μεγαλύτερο λογίζεται ως έτος.
5. Οικοδομική άδεια: Αν δεν υπάρχει οικοδομική άδεια, η παλαιότητα υπολογίζεται από την χρονολογία κατασκευής, που αποδεικνύεται με οποιοδήποτε δημόσιο έγγραφο, όπως προγενέστερος τίτλος κτήσης, νομιμοποίηση αυθαιρέτου, έναρξη ηλεκτροδότησης.
6. Ημιυπαίθριοι χώροι: Ειδικά για τις περιπτώσεις τακτοποίησης ημιυπαιθρίων χώρων και σοφιτών με το ν.3843/2010, για την απόδειξη της παλαιότητας, γίνεται δεκτό το έντυπο που φέρει τις σχετικές σφραγίδες από το αρμόδιο πολεοδομικό γραφείο, το οποίο δεν εκδίδεται από κάποια πλατφόρμα του ΤΕΕ.
7. Απαλλοτριωτέο ακίνητο: Απαιτείται πρόσφατο έγγραφο από την αρχή που κήρυξε την απαλλοτρίωση, από το οποίο να προκύπτει:
α) Ότι έχει κηρυχθεί η απαλλοτρίωση (πράξη κήρυξης της απαλλοτρίωσης και Φ.Ε.Κ. στο οποίο έχει δημοσιευθεί).
β) Ότι η απαλλοτρίωση δεν έχει ανακληθεί και
γ) Η επιφάνεια των απαλλοτριωτέων τμημάτων.
Σε απαλλοτριωτέο ακίνητο που έχει χαρακτηρισθεί και ως διατηρητέο, εφαρμόζεται μόνο ο συντελεστής του διατηρητέου. Εφόσον μετά την απαλλοτρίωση το κτίσμα που απομένει δεν μπορεί στατικά, κατά τη βεβαίωση της αρμόδιας Πολεοδομικής Υπηρεσίας ή αρμόδιου μηχανικού, να θεωρηθεί αυτοτελής οικοδομή και είναι στατικά ανεπαρκές θεωρείται και αυτό απαλλοτριωτέο και εφαρμόζεται ο αντίστοιχος μειωτικός συντελεστής. Αν το εναπομένον τμήμα του κτίσματος μετά την απαλλοτρίωση είναι μικρότερο του 50% της συνολικής επιφάνειας των κτισμάτων και μικρότερο των 50τ.μ. ανά όροφο, εφαρμόζεται και για αυτό ο συντελεστής του απαλλοτριωτέου.
8. Οικόπεδο: Η προηγούμενη απόφαση όριζε πως ως συντελεστής οικοπέδου (Σ.Ο) λαμβάνεται σταθερός συντελεστής 0,70 εκτός αν αναγράφεται διαφορετικά στους πίνακες τιμών. Η νέα απόφαση ορίζει ότι οι συντελεστές αξιοποίησης οικοπέδου (Σ.Α.Ο.), που αναγράφονται στους πίνακες τιμών ταυτίζονται με τους συντελεστές δόμησης (ΣΔ). Αν όμως το οικόπεδο δεσμεύεται από πολεοδομικές ή άλλες διατάξεις ή έχει γίνει στο μεταξύ τροποποίηση των όρων δόμησης της περιοχής, ώστε ο ΣΔ που μπορεί ή έχει ήδη πραγματοποιηθεί, συνεπεία τούτου, να είναι διαφορετικός από το Σ.Α.Ο. που αναγράφεται στους πίνακες τιμών (μικρότερος ή μεγαλύτερος), για τον υπολογισμό της αξίας του οικοπέδου, ως Σ.Α.Ο λαμβάνεται αυτός που μπορεί ή έχει ήδη πραγματοποιηθεί και όχι εκείνος των πινάκων τιμών. Η ρύθμιση αυτή δεν εφαρμόζεται όταν υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς του συντελεστή δόμησης (ΣΔ) σε άλλο ακίνητο καθώς και σε περιοχές όπου ο ΣΔ είναι διαφορετικός για κάθε χρήση οικοπέδου, οπότε ως Σ.Α.Ο. λαμβάνεται ο μέσος όρος των ΣΔ όλων των χρήσεων.
Όταν ένα ακάλυπτο οικόπεδο βρίσκεται εντός οικισμού που προϋφίσταται του 1923 ή έχει πληθυσμό μικρότερο των 2.000 κατοίκων και το εμβαδόν του είναι μεγαλύτερο από το διπλάσιο της ελάχιστης επιφάνειας άρτιου οικοπέδου της περιοχής, απαιτείται βεβαίωση από την αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία, τον Δήμο, την Κοινότητα ή αρμόδιο μηχανικό που να πιστοποιεί ότι το οικόπεδο δεν μπορεί να κατατμηθεί σε μικρότερα άρτια οικόπεδα. Σε αυτή την περίπτωση, ο Συντελεστής Αξιοποίησης Οικοπέδου (Σ.Α.Ο.) υπολογίζεται με βάση τη συνολική επιφάνεια του οικοπέδου. Αν δεν προσκομισθεί η συγκεκριμένη βεβαίωση, τότε ως Σ.Α.Ο. χρησιμοποιείται εκείνος που αντιστοιχεί στην ελάχιστη επιφάνεια άρτιου οικοπέδου της περιοχής.
Εάν προσκομισθεί βεβαίωση που επιβεβαιώνει ότι το οικόπεδο μπορεί να κατατμηθεί σε μικρότερα άρτια οικόπεδα και καθορίζονται οι αντίστοιχες επιφάνειές τους, τότε ο Σ.Α.Ο. υπολογίζεται ως ο μέσος όρος των Σ.Α.Ο. που αντιστοιχούν στις επιφάνειες των επιμέρους άρτιων οικοπέδων που μπορούν να προκύψουν από την κατάτμηση.