«Ο Πούτιν νομίζει ότι είναι ένας σύγχρονος αυτοκράτορας. Η εξουσία μεθάει. Και η μεγάλη απολυταρχική εξουσία τυφλώνει τα μάτια με την ισχύ και ξεχνάς ότι είσαι άνθρωπος. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις τον σταυρό σου, να προσεύχεσαι στο Θεό και την ίδια στιγμή να σκοτώνεις παιδιά και γενικά ανθρώπους. Αυτά δεν συμβιβάζονται». Αυτό τόνισε ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ.κ. Θεόδωρος Β’, στο Πρώτο Πρόγραμμα.
«Ναι μεν υπάρχει η ευσέβεια που ικανοποιεί την ψυχή – “ναι Κύριε σε αγαπώ, προσεύχομαι”, αλλά από την άλλη απλώνεται η μεγάλη εξουσία και λέει «καλή είναι η προσευχή, καλή είναι η ταπείνωση, αλλά είμαι ένας ισχυρός και θέλω να επιβάλω τη γνώμη μου ότι εγώ είμαι ένας σύγχρονος αυτοκράτορας”. Και έτσι σε εγκαταλείπει η Χάρη του Θεού και πιστεύεις ότι είσαι ένας υπεράνθρωπος, χωρίς να αισθάνεσαι ότι τα πόδια σου είναι “χωμάτινα”», επισήμανε.
«Ο Πούτιν είναι Χριστιανός, γνωριζόμαστε προσωπικά. Ξέρω ότι με εκτιμάει πάρα πολύ. Πριν δημιουργηθούν τα εκκλησιαστικά θέματα που έγινε η εισβολή από τη Ρωσική εκκλησία στη δική μας εκκλησία, τη φτωχή, την Ιεραποστολική, είχαμε συναντηθεί πολλές φορές. Επειδή μιλάω Ρωσικά, μπορούσαμε να ανταλλάξουμε απόψεις. Και στο Κάιρο που είχε έρθει πριν χρόνια συναντηθήκαμε και συνομιλήσαμε για μιάμιση ώρα. Ξέρω ότι έχει μια ευσέβεια προς την Εκκλησία, προς την Ορθοδοξία. Όλα αυτά όμως έχουν εξαφανιστεί και μπροστά υπάρχει μόνο ένα συμφέρον και μια τόλμη σε αυτούς τους ανθρώπους που δεν θα βγει τελικά σε καλό. Δεν μπορείς να λες ότι αγαπάς τον Θεό και να σκοτώνεις τους ανθρώπους», υπογράμμισε ο κ.κ. Θεόδωρος Β’.
Όπως είπε, ο ίδιος την περίμενε την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία, γιατί πάντα υπερτερεί «η ισχύς του δυνατού». «Όταν είσαι πολύ δυνατός σε μεθάει η εξουσία, σε κάνει να ξεχάσεις ότι είσαι άνθρωπος, και ότι σε τελευταία ανάλυση, το μόνο που παίρνει κανείς είναι μια σπιθαμή χώμα και ένα κομμάτι πανί για να φύγει για το “ταξίδι”», διευκρίνισε.
Ξεκαθάρισε ότι το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας καταδίκασε αμέσως τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. «Είχαμε και την άλλη άσχημη εμπειρία της εκκλησιαστικής εισβολής της Ρωσικής εκκλησίας στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και μάλιστα στις φτωχές αφρικάνικες ενορίες. Σε αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους ήρθαν να σπείρουν τα γνωστά τους “ζιζάνια” και να κάνουν άνανδρη εκκλησιαστική εισβολή, σε ένα χώρο όπου 2.000 χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε με τόση ταπείνωση και φτώχεια, να βοηθήσουμε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην απέραντη Αφρική», εξήγησε.