Μέχρι το 1879, οι άνθρωποι αγόραζαν το γάλα χύμα, με τον πωλητή να διανέμει το γάλα από βαρέλι ή κουβά σε κανάτες, κουβάδες ή άλλα δοχεία που έφερναν οι πελάτες.
Αυτή η πρακτική άφηνε πολλά περιθώρια στην κακή υγιεινή… Ορισμένες γαλακτοβιομηχανίες προσπάθησαν να προσφέρουν γάλα σε βάζα, ίσως επειδή οι πελάτες είχαν αρχίσει να φέρνουν τα επανασφραγιζόμενα δοχεία για γέμισμα.
Σαν σήμερα, στις 8 Απριλίου 1879, η γαλακτοβιομηχανία Echo Farms παρουσίασε τα πρώτα ειδικά κατασκευασμένα μπουκάλια γάλακτος στη Νέα Υόρκη, παραδίδοντας το γάλα από το Λίτσφιλντ του Κονέκτικατ.
Και όπως συμβαίνει με κάθε νέο προϊόν, έτσι και το γυάλινο μπουκάλι, αντιμετωπίστηκε από πολλούς με σκεπτικισμό. Κάποιοι έμποροι φοβήθηκαν αρχικά το κόστος των μπουκαλιών και το ενδεχόμενο χασούρας από τα σπασίματα… Σε ορισμένους πελάτες δεν άρεσε η εμφάνιση των δοχείων γιατί τους θύμιζε τις φιάλες του… φαρμακείου. Η νέα μέθοδος παράδοσης τελικά επικράτησε.
Μέχρι την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα, ορισμένες πόλεις απαιτούσαν νομικά να παραδίδεται το γάλα σε γυάλινες φιάλες, λόγω καλύτερης υγιεινής και χαμηλότερου αριθμού βακτηρίων. Χιλιάδες παιδιά που διαφορετικά θα μπορούσαν να είχαν πεθάνει, μεγάλωσαν και έγιναν υγιείς ενήλικες. Οι παιδικές ασθένειες και οι θάνατοι μειώθηκαν μετά το 1879 για διάφορους λόγους. Η υγιεινή παράδοση του γάλακτος ήταν σίγουρα ένας παράγοντας που συνέβαλε σε αυτό.
Επειδή το γάλα έχει μικρή διάρκεια ζωής, οι καταναλωτές χρησιμοποιούσαν το περιεχόμενό του και μετά το επέστρεφαν. Ένα μπουκάλι γάλακτος έκανε 22,5 ταξίδια μετ’ επιστροφής στις αρχές της δεκαετίας του 1900 πριν σπάσει, χαθεί ή χρησιμοποιηθεί από τους καταναλωτές για άλλους σκοπούς.
Η απώλεια των φιαλών – καθώς και τα έξοδα επιστροφής τους στο εμφιαλωτήριο, το πλύσιμο και η αποστείρωσή τους – συνέβαλαν στην τελική εγκατάλειψη της γυάλινης φιάλης αρκετά χρόνια αργότερα.