Σε μια τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι σαν σήμερα, στις 4 Ιουλίου 1884, το ολοκληρωμένο Άγαλμα της Ελευθερίας παρουσιάζεται επίσημα στον πρέσβη των ΗΠΑ ως ανάμνηση της φιλίας μεταξύ Γαλλίας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Τοποθετήθηκε στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης για να καλωσορίζει τα εκατομμύρια των μεταναστών που κατέφθαναν καθημερινά στην χώρα, με πρώτο σταθμό πριν την είσοδο τους, το νησί των μεταναστών, το Ellis Island που βρίσκεται πολύ κοντά στο liberty Island.
Η ιστορία του συμβόλου της ελευθερίας
Η ιδέα για το άγαλμα γεννήθηκε το 1865, όταν ο Γάλλος ιστορικός ο Édouard de Laboulaye πρότεινε ένα μνημείο για να τιμήσει την επερχόμενη εκατονταετηρίδα της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ (1876), την επιμονή της αμερικανικής δημοκρατίας και την απελευθέρωση των σκλάβων του έθνους.
Μέχρι το 1870, ο γλύπτης Frédéric Auguste Bartholdi είχε καταλήξει σε σκίτσα μιας γιγαντιαίας φιγούρας μιας γυναίκας με ρόμπα που κρατούσε έναν πυρσό – πιθανώς βασισμένο σε ένα άγαλμα που είχε προτείνει προηγουμένως για το άνοιγμα της διώρυγας του Σουέζ.
Επικεφαλής μηχανικός ήταν ο Alexandre Gustave Eiffel, ο εμβληματικός μηχανικός και κατασκευαστής ενός άλλου συμβόλου, αυτού της Γαλλίας, του Πύργου του Άιφελ. Το έργο ξεκίνησε το 1876 και ολοκληρώθηκε δέκα χρόνια αργότερα. Οι δύο χώρες συμφώνησαν ότι ο αμερικανικός λαός θα έχτιζε το βάθρο και οι Γάλλοι θα ήταν υπεύθυνοι για το άγαλμα και τη συναρμολόγησή του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τα θεμέλια της βάσης μέχρι και την κορυφή αυτής, υπάρχουν 192 σκαλιά, ενώ από τη βάση του αγάλματος μέχρι το στέμμα του, 354 σκαλιά.
Όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του, το άγαλμα εστάλη πακεταρισμένο σε 350 κομμάτια και 214 κιβώτια, ενώ η συναρμολόγηση κράτησε τέσσερις ολόκληρους μήνες. Όταν πλέον τοποθετήθηκε το τελικό του ύψος ήταν 93 μέτρα.
Το άγαλμα έχει διάσταση μέσης 10,5 μέτρα και το συνολικό του βάρος είναι 225 τόνοι. Το ύψος του, χωρίς τη βάση, είναι 46 μέτρα ενώ με τη βάση, Τα σανδάλια του αγάλματος, έχουν μήκος 7,5 μέτρα, ενώ στο στέμμα υπάρχουν 25 παράθυρα και 7 καρφιά, τα οποία συμβολίζουν τις 7 θάλασσες. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τώρα αρκετοί έχουν υποστηρίξει ότι ο γλύπτης χρησιμοποίησε ως μοντέλο την μητέρα του ή εμπνεύστηκε από το άγαλμα μια θεάς των Ρωμαϊκών χρόνων.
Τα εγκαίνια του Αγάλματος της Ελευθερίας στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, στις 28 Οκτωβρίου, 1886. Μια στρατιωτική και ναυτική παρέλαση σηματοδότησε την εκδήλωση, υπό την προεδρία του Προέδρου των ΗΠΑ Grover Cleveland. Η επιγραφή στην πλάκα που κρατάει στα χέρια του το άγαλμα, αναγράφει την ημερομηνία διακήρυξης της ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, «4 Ιουλίου, 1776».
Πώς χρηματοδοτήθηκε
Η χρηματοδότηση ενός τέτοιου κολοσιαίου αγάλματος ήταν εξαιρετικά δύσκολη και χρονοβόρα. Από την πλευρά των ΗΠΑ, τα χρήματα συγκεντρώθηκαν κατόπιν της πρωτοβουλίας κυρίως του Joseph Pulitzer.
Ο Pulitzer επέκρινε, μέσω της εφημερίδας του «The World», τόσο τους πλούσιους που αρνούνταν να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή του βάθρου, όσο και την μεσαία τάξη που επικαλέστηκε την άρνηση των πλουσίων. Το γρανιτένιο βάθρο στο οποίο φιγουράρει το άγαλμα της ελευθερίας, σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Richard Morris Hunt το 1884, δωρίζοντας την αμοιβή του.
Τι αναφέρει στην βάση του αγάλματος
Από το 1972 που ξεκίνησε η οικοδόμηση του αγάλματος μέχρι και σήμερα, η βάση του φιλοξενεί το Μουσείο της Μετανάστευσης, το οποίο είναι αφιερωμένο στην ιστορία της μετανάστευσης των ΗΠΑ.
Η επιγραφή στην είσοδο γράφει:
«Δώστε μου τους κουρασμένους σας, τους φτωχούς σας,
τις άμορφες μάζες σας που λαχταράνε να αναπνέουν ελεύθερα,
τα άθλια απορρίμματα που βρίθουν στις ακτές σας.
Στείλτε μου τους άστεγους, τους θαλασσοδαρμένους.
Σηκώνω τον πυρσό μου δίπλα στην χρυσή πύλη.»