Σαν σήμερα, στις 4 Φεβρουαρίου 2004, ο δευτεροετής τότε φοιτητής του Χάρβαρντ, Mark Zuckerburg καταχωρεί την επίσημη διεύθυνση URL του “TheFacebook”, ενός κοινωνικού δικτύου που χρησιμοποιούσαν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου του για να συνδεθούν με τους συμφοιτητές τους. Η δημοτικότητα του ιστοτόπου αυξήθηκε με ιλιγγιώδη ρυθμό και μέχρι το τέλος της ίδιας χρονιάς, το TheFacebook είχε ένα εκατομμύριο ενεργούς χρήστες…
Η διαμάχη γύρω από την πατρότητα του Facebook ξεκίνησε σχεδόν μαζί με τη γένεση του δικτύου, καθώς μέσα στον ίδιο μήνα, ο Μαρκ κατηγορήθηκε από τρεις τελειόφοιτους του Χάρβαρντ ότι τους είχε κλέψει την ιδέα.
Αυτός ο ισχυρισμός σύντομα μπήκε στις δικαστικές αίθουσες και εξελίχθηκε σε νομική οδύσσεια! Οι μηνυτές κατάφεραν να αποδείξουν ότι ο Μαρκ χρησιμοποίησε προσωπικά δεδομένα σύνδεσης που λήφθηκαν από τους διακομιστές του Facebook για να εισέλθει στους ιδιωτικούς λογαριασμούς ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των μελών του Facebook και να διαβάσει τα μηνύματά τους, γεγονός που – στην καλύτερη περίπτωση – εξηγείται ως κατάχρηση προσωπικών πληροφοριών. Μάλιστα ισχυρίστηκαν ότι ο Μαρκ εισέβαλε στα συστήματα της ανταγωνιστικής εταιρείας και άλλαξε ορισμένες πληροφορίες χρηστών με σκοπό να καταστήσει τον ανταγωνιστικό ιστότοπο λιγότερο χρήσιμο.
Η κύρια διαμάχη γύρω από την προέλευση του Facebook επικεντρώθηκε στο κατά πόσον ο Mark είχε συνάψει “συμφωνία” με τους τελειόφοιτους του Χάρβαρντ, Cameron και Tyler Winklevoss και έναν συμμαθητή τους ονόματι Divya Narendra, να αναπτύξει έναν παρόμοιο ιστότοπο γι’ αυτούς το “HarvardConnections.com”- και στη συνέχεια, αντ’ αυτού, ο Zuckerburg καθυστέρησε το έργο τους, πήρε την ιδέα τους και δημιούργησε κάτι δικό του.
Το 2007, ο δικαστής της Μασαχουσέτης Douglas P. Woodlock έκρινε τους ισχυρισμούς περί κλοπής αδύναμους. Αναφερόμενος στη συμφωνία που ο Mark φέρεται να είχε παραβιάσει, ο Woodlock ισχυρίστηκε ότι “Η κουβέντα στο δωμάτιο του κοιτώνα δεν αποτελεί σύμβαση”. Λίγο αργότερα, τα μέρη συμφώνησαν να συμβιβαστούν.
Τότε όμως συνέβη η ανατροπή! Μετά την ανακοίνωση του διακανονισμού από το Facebook, αλλά πριν αυτός οριστικοποιηθεί, οι δικηγόροι των Winklevoss είπαν ότι ο σκληρός δίσκος από τον υπολογιστή του Mark Zuckerberg στο Χάρβαρντ θα μπορούσε να περιέχει στοιχεία για την απάτη του.
Θα μπορούσε μέσα από αυτόν να εξεταστεί η αλληλουχία των μηνυμάτων του όχι μόνο μαζί τους, που έδειχνε ξεκάθαρα ότι ενώ αρχικά είχε δείξει ενθουσιασμό για την ιδέα τους μετά άρχισε να απομακρύνεται ισχυριζόμενος ότι είχε πολλές πανεπιστημιακές εργασίες που τον κρατούσαν απασχολημένο, αλλά και με εκείνους που έπεισε να χρηματοδοτήσουν την ιδέα του, όπως τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο του PayPal, Peter Thiel. Ήταν πεπεισμένοι ότι εκεί κάτι θα μπορούσε να αποκαλυφθεί… κάτι που θα έδειχνε ότι όσο τρέναρε το δικό τους project, τελειοποιούσε το δικό του πάνω στη δική τους ιδέα…
Ο δικαστής της υπόθεσης όμως, αρνήθηκε να εξετάσει τον σκληρό δίσκο και παρέπεμψε την υπόθεση σε άλλον δικαστή, ο οποίος απλά προχώρησε στην έγκριση του διακανονισμού. Έτσι δεν έμαθε ποτέ κανείς τι θα μπορούσε να αποκαλύψει εκείνος ο σκληρός δίσκος!