Σαν σήμερα στις 31 Αυγούστου 1910, ο Θίοντορ Ρούσβελτ εκφωνεί ομιλία στο Κάνσας υποστηρίζοντας μια «τετράγωνη συμφωνία – the square deal» που υποστήριζε ότι η ιδιοκτησία πρέπει να είναι «ο υπηρέτης και όχι ο κύριος της κοινοπολιτείας».
Το Square Deal αντικατόπτριζε τους τρεις κύριους στόχους του: τη διατήρηση των φυσικών πόρων, το εταιρικό δίκαιο και την προστασία των καταναλωτών. Αυτές οι τρεις απαιτήσεις αναφέρονται συχνά ως τα «τρία C» του Roosevelt’s Square Deal. Έτσι, στόχευε να βοηθήσει τους πολίτες της μεσαίας τάξης και περιλάμβανε επίθεση κατά της πλουτοκρατίας και των κακών τραστ ενώ ταυτόχρονα προστάτευε τις επιχειρήσεις από τις πιο ακραίες απαιτήσεις της οργανωμένης εργασίας.
Στη λεγόμενη Προοδευτική Εποχή των ΗΠΑ, δηλαδή μεταξύ 1896–1916 συνέβησαν πολλές ταξικές μεταβολές που επηρέασαν την εξέλιξη της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Σ’ αυτή την εικοσαετία, ενώ προχωρούσε η εκβιομηχάνιση και η αστικοποίηση μαζί με αύξηση της μετανάστευσης και του πληθυσμού, έγιναν μεταρρυθμίσεις με σκοπό τη νομική πλαισίωση των μονοπωλίων, τη βελτιστοποίηση της βιομηχανικής παραγωγής και διαχείρισης (φορντισμός, τεϊλορισμός) και τη διεύρυνση της δημοκρατίας.
Το Square Deal του Theodore Roosevelt είχε στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του «μέσου πολίτη» και η εξωτερική του πολιτική επικεντρωνόταν στην αμερικανική ήπειρο με στόχο τη διευκόλυνση του αμερικανικού εμπορίου: η οικοδόμηση της διώρυγας του Παναμά (1904-1914) είναι μια χαρακτηριστική κίνηση των ΗΠΑ στον διεθνή χώρο κατά τη διάρκεια της Προοδευτικής Εποχής.
Ο «μέσος πολίτης» του Theodore Roosevelt ενέκρινε τα μεγάλα έργα που βασίζονταν στην επιστημονική πρόοδο και στα οράματα της ευημερίας και της ειρήνης.
Κατά τη δεύτερη θητεία του, ο Ρούσβελτ προσπάθησε να επεκτείνει περαιτέρω το Square Deal του, αλλά εμποδίστηκε από τους συντηρητικούς Ρεπουμπλικάνους στο Κογκρέσο.