Ένα διθυραμβικό αφιέρωμα για την ελληνική κουζίνα -τόσο για την γεύση όσο και για την συνεισφορά της σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής- φιλοξενεί το CNN.
Η δημοσιογράφος Sandee LaMotte βρέθηκε πριν λίγο καιρό στη χώρα μας. «Είχα επισκεφτεί παλαιότερα την Αθήνα, οπότε τώρα ήταν η “ώρα” των νησιών. Η μεσογειακή κουζίνα είναι ένας υγιεινός τρόπος διατροφής τον οποίο κάλυπτα για χρόνια ως δημοσιογράφος σε θέματα υγείας. Θα μπορούσα να δω, να μυρίσω, να γευτώ και να φωτογραφήσω όλα αυτά τα φαγητά για τα οποία κατά καιρούς γράφω, συνταγές που περνούν από τις γιαγιάδες στα εγγόνια τους. Θα ήταν, άραγε, τόσο υγιεινά και γευστικά εδώ;».
Η δημοσιογράφος του CNN περιγράφει την επίσκεψή της σε εστιατόριο της Μήλου το οποίο της «σύστησε» οδηγός ταξί. «Οι ντολμάδες που σερβίρονται τυλιγμένοι σε αμπελόφυλλα, είχαν “μεταμορφωθεί” σε γευστικές μπουκιές με γέμιση γαρίδας και αφρό λεμονιού» σημειώνει χαρακτηριστικά στο άρθρο της. Ξεχώρισε, επίσης, τη γαλατόπιτα με βουτυρένιο φύλλο και κρέμα, γαρνιρισμένη με φιστίκια Αιγίνης. «Ο σεφ σε μια μικροσκοπική κουζίνα είχε καταφέρει να δημιουργήσει μια εμπειρία αντάξια ενός εστιατορίου 4 αστέρων» αναφέρει και σημειώνει ότι σε όλα τα μέρη που επισκέφθηκε στην Ελλάδα το γεύμα ετοιμαζόταν με περηφάνια.
Δεν παραλείπει να κάνει ειδική αναφορά στο “κρεμώδες ελληνικό γιαούρτι με μέλι και αμύγδαλα”, αναφέροντας ότι ήταν περισσότερο ένα όμορφο επιδόρπιο παρά ένα κλασικό πρωϊνό.
«Στη Σαντορίνη πήγαμε αρκετές φορές σε ένα εστιατόριο που σέρβιρε παραδοσιακή ελληνική κουζίνα. Η σπανακόπιτα, αγαπημένο ελληνικό πιάτο, δεν είχε καμία σχέση με οτιδήποτε είχα δοκιμάσει στις ΗΠΑ. Οι κολοκυθοκεφτέδες ήταν γεμάτοι φρέσκα λαχανικά και βότανα και στη συνέχεια τηγανίζονταν ελαφρά σε ελαιόλαδο, ενώ συνοδεύονταν από τζατζίκι».
Εκεί που η δημοσιογράφος αναφέρεται με ενθουσιασμό στη χωριάτική σαλάτα κάνοντας λόγο για πιάτο «αποκάλυψη».
Φυσικά ένα κείμενο για την ελληνική κουζίνα δεν θα μπορούσε να μην έχει εκτεταμένη αναφορά στο ελαιόλαδο.
«To ελαιόλαδο είναι ο βασιλιάς της μεσογειακής διατροφής. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το ελαιόλαδο είναι ένας από τους λόγους που οι συνταγές από τη Μεσόγειο είναι τόσο ωφέλιμες για την υγεία μας. Η μία έρευνα μετά την άλλη δείχνουν ότι η μεσογειακή διατροφή μειώνει τους κινδύνους για ασθένειες όπως διαβήτης, υψηλή χοληστερίνη, άνοια, κατάθλιψη και καρκίνο του μαστού. Επίσης, θεωρείται ότι συμβάλλει σε πιο δυνατά οστά, υγιέστερη καρδιά και μακροζωία. Και μην ξεχνάμε την απώλεια βάρους».
Σύμφωνα με όσα αναφέρει η δημοσιογράφος, το κοινό στοιχείο της κουζίνας των 21 χωρών της Μεσογείου είναι η έμφαση στην απλή, βασισμένη στα φυτικά προϊόντα, μαγειρική. «Κεντρικό ρόλο παίζουν τα λαχανικά, τα φρούτα, οι σπόροι, οι ξηροί καρποί, τα δημητριακά ολικής άλεσης όπως και το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.
Η δημοσιογράφος φυσικά δοκίμασε ψάρι και θαλασσινά τα οποία αναφέρει ως βασικό συστατικό στην ελληνική κουζίνα. Εντυπωσιάστηκε από το γεγονός ότι στην Ελλάδα τα ψάρια σερβίρονται και καταναλώνονται «ολόκληρα, στο τέλος μένουν μόνο λίγα κόκκαλα και το κεφάλι. Για κάποιον που είναι συνηθισμένος στο φιλέτο και τις καθαρισμένες γαρίδες είναι μια διαδικασία που απαιτεί λίγο χρόνο». Αναφέρεται επίσης στο πόσο την «ξένισε» η εικόνα των χταποδιών που στεγνώνουν στις ταβέρνες. «Μπορεί να δεις το γεύμα σου να “κρέμεται” ωμό δίπλα σου. Αλλά όταν είσαι δίπλα στη θάλασσα περιμένεις φρέσκα προϊόντα και αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να μην το βρεις εδώ».
Όσον αφορά τα επιδόρπια, η δημοσιογράφος στέκεται ιδιαίτερα στα φρούτα. «Ενώ μπορούσες να παραγγείλεις λουκουμάδες ή μπακλαβά στα περισσότερα εστιατόρια που απευθύνονται σε τουρίστες, δεν τα προτιμούσαν οι ντόπιοι. Σε ένα εστιατόριο, είδα μια οικογένεια να παραγγέλνει μια πιατέλα με φρούτα με καρπούζι ως τούρτα γενεθλίων».
Η δημοσιογράφος αναφέρει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πλήθος από συκιές, λεμονιές και πορτοκαλιές στις αυλές, οι καρποί των οποίων κόβονται γρήγορα και χρησιμοποιούνται από τους ντόπιους.
«Όμως η μεσογειακή διατροφή είναι κάτι πολύ περισσότερο από το φαγητό. Βασίζεται στην κίνηση, το περπάτημα, και τη συγκέντρωση των φίλων και της οικογένειας. Πάντου, όπου πηγαίναμε, μόλις τελείωνε η εργάσιμη ημέρα, ο κόσμος άρχιζε να μαζεύεται στο κέντρο της πόλης ή δίπλα στη θάλασσα. Έφτανε εκεί με τα πόδια. Οικογένειες και φίλοι ξαναβρίσκονταν, μοιράζονταν τα νέα της ημέρας, γελούσαν και μετά κάθονταν στο τραπέζι», καταλήγει το άρθρο.