Pandemic Recession 2020
Η πανδημία Covid-19 προκάλεσε τη χειρότερη ύφεση από το Great Depression με την οικονομία των ΗΠΑ να συρρικνώνεται με ποσά ρεκόρ το 2020. Τον Απρίλιο του 2020 χάθηκαν 20,8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και το ποσοστό ανεργίας έφτασε το 14,7%. Το ποσοστό ανεργίας παρέμεινε σε διψήφιο ποσοστό μέχρι τον Αύγουστο του 2020.
Το χρηματιστήριο γνώρισε αυτό που είναι πλέον γνωστό ως χρηματιστηριακό κραχ, το 2020, κοντά στην έναρξη της πανδημίας. Για την καταπολέμηση αυτής της ύφεσης, η FED μείωσε το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων στο 0% και το Κογκρέσο χορήγησε βοήθεια ύψους 3,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ως απάντηση σε αυτά τα μέτρα, το τρίτο τρίμηνο του 2020, η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 33,1%. Επισήμως, η ύφεση αυτή ήταν μία από τις συντομότερες που έχουν καταγραφεί ποτέ.
Η Μεγάλη Ύφεση ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2007 και διήρκεσε έως τον Ιούνιο του 2009. Η κρίση των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων μειωμένης εξασφάλισης και η ευρεία χρήση παραγώγων προκάλεσαν μια τραπεζική πιστωτική κρίση, η οποία στη συνέχεια επεκτάθηκε στην παγκόσμια οικονομία.
Great Recession 2008
Το 2008, το ΑΕΠ συρρικνώθηκε το 1ο, το 3ο και το 4ο τρίμηνο, σημειώνοντας πτώση 8,4% το 4ο τρίμηνο. Το 2009, το ΑΕΠ μειώθηκε το 1ο τρίμηνο και, τον Οκτώβριο του 2009, το ποσοστό ανεργίας έφτασε το 10%. Το 3ο τρίμηνο του 2009, το ΑΕΠ έγινε θετικό και το NBER κήρυξε το τέλος της ύφεσης.
2001 Dot-Com Bubble
Με διάρκεια μόλις οκτώ μηνών, από τον Μάρτιο του 2001 έως τον Νοέμβριο του 2001, η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 1,1% το 1ο τρίμηνο του 2001 και κατά 1,7% το 3ο τρίμηνο του 2001. Αυτή η ύφεση προκλήθηκε από μια έκρηξη που ακολουθήθηκε από μια πτώση στις επιχειρήσεις dot-com. Μέρος αυτής της ανάπτυξης προκλήθηκε από τις ανησυχίες των εταιρειών για την αλλαγή των ημερομηνιών από “19XX” σε “20XX” στο λογισμικό των υπολογιστών τους. Η ύφεση αυτή επιδεινώθηκε περαιτέρω από την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.
Great Depression 1929
Η διαφορά μεταξύ ύφεσης και depression είναι ότι, κατά τη διάρκεια ενός depression, η οικονομία συρρικνώνεται για αρκετά χρόνια, σε αντίθεση με μερικά τρίμηνα.
Μεταξύ του 1929 και του 1938, δύο υφέσεις έπληξαν την οικονομία των ΗΠΑ. Κατά την πρώτη ύφεση, μεταξύ Αυγούστου 1929 και Μαρτίου 1933, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 12,9% και η ανεργία έφτασε στο 24,7%. Η ανεργία παρέμεινε σε διψήφιο ποσοστό μέχρι το 1939.
Αρκετοί παράγοντες δημιούργησαν το Great Depression. Την άνοιξη του 1928, η FED αύξησε τα επιτόκια, και στη συνέχεια το χρηματιστήριο κατέρρευσε το 1929, εξαφανίζοντας μεγάλο μέρος των αποταμιεύσεων των ανθρώπων. Αυτό επιδεινώθηκε από μια δεκαετή ξηρασία στις μεσοδυτικές πολιτείες, η οποία κατέστρεψε τους αγρότες και δημιούργησε το διαβόητο Dust Bowl.
Το New Deal του προέδρου Φραγκλίνου Ρούσβελτ αύξησε την ανάπτυξη κατά 10,8% το 1934, 8,9% το 1935, 12,9% το 1936 και 5,1% το 1937. Χρειάστηκε να φτάσουμε στο τέλος της ξηρασίας το 1937 για να τερματιστεί τελικά η δεύτερη ύφεση, και ήταν την ίδια εποχή που η κυβέρνηση αύξησε τις δαπάνες για την προετοιμασία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ορίζει την παγκόσμια ύφεση ως “μείωση του ετήσιου κατά κεφαλήν πραγματικού παγκόσμιου ΑΕΠ (σταθμισμένο με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης), η οποία συνοδεύεται από μείωση ή επιδείνωση ενός ή περισσότερων από τους επτά άλλους παγκόσμιους μακροοικονομικούς δείκτες:
βιομηχανική παραγωγή, εμπόριο, ροές κεφαλαίων, κατανάλωση πετρελαίου, ποσοστό ανεργίας, κατά κεφαλήν επενδύσεις και κατά κεφαλήν κατανάλωση”.
Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχουν υπάρξει μόνο τέσσερις παγκόσμιες υφέσεις: το 1975, το 1982, το 1991 και το 2009.
Όλες διήρκεσαν μόνο ένα χρόνο, αλλά η Μεγάλη Ύφεση του 2008 ήταν μακράν η χειρότερη λόγω του αριθμού των χωρών που επλήγησαν και της μείωσης του κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε πραγματικό επίπεδο.
