Τον Φεβρουάριο το κόστος στέγασης ανέβηκε 25,4% σε σύγκριση με πέρσι και το ύψος του ενοικίου είναι σημαντικό μέρος αυτής της δαπάνης.
Αν αναλογιστεί, δε, κανείς ότι περίπου το 27% των Ελλήνων δεν έχουν ιδιόκτητη κύρια κατοικία και βάλει στην εξίσωση και τη φοιτητική στέγη, που επιβαρύνει χιλιάδες οικογένειες, έχει μπροστά του την πλήρη εικόνα.
Στα ύψη και τα ενοίκια
Τα στοιχεία του πρώτου τριμήνου είναι συντριπτικά. Σε μια συγκυρία, όπου οι τιμές βασικών αγαθών, καυσίμων, ρεύματος, φυσικού αερίου έχουν πάρει «φωτιά» και «ροκανίζουν» την αγοραστική δύναμη των πολιτών, τα ενοίκια έχουν βγάλει «φτερά», δυσκολεύοντας ακόμα πιο πολύ τη ζωή κυρίως των χαμηλότερων εισοδηματικών κλιμακίων.
Ακόμα και στις αποκαλούμενες «λαϊκές συνοικίες» των Δυτικών Προαστίων, τα στοιχεία του spitogatos.gr δείχνουν ότι μια οικογένεια θα χρειαστεί πάνω από 720 ευρώ κατά μέσο όρο για ένα διαμέρισμα 100 τ.μ., ενώ ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας, η επιστροφή των βραχυχρόνιων μισθώσεων ανεβάζει τη ζήτηση και συμπαρασύρει τις ζητούμενες τιμές ενοικίων σε πολύ υψηλά επίπεδα. Όσο για τα νησιά -κυρίως τις Κυκλάδες- η κατάσταση δείχνει εκτός ελέγχου, καθιστώντας αδύνατη τη διαβίωση κυρίως των μη μόνιμων κατοίκων που βρίσκονται εκεί για επαγγελματικούς λόγους.
Τεράστιο το κόστος στέγασης στα λαϊκά νοικοκυριά
Σύμφωνα με τις τελευταίες διαθέσιμες μετρήσεις της Στατιστικής Αρχής, στα χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια, το κόστος στέγασης απορροφά το 22,5% των μηνιαίων δαπανών, έναντι 13,4% στα εισοδηματικά ρετιρέ. Σε απόλυτους αριθμούς, από τη μέση μηνιαία δαπάνη των 1.331 ευρώ που έκανε το 2020 ένα νοικοκυριό, περίπου 308 ευρώ πήγαιναν στη διατροφή και άλλα 204 ευρώ για το κόστος στέγασης. Αν λάβει κανείς υπόψιν το άλμα της ανελαστικής δαπάνης, που έχει κάνει το κόστος στέγασης στο τελευταίο 12μηνο, αντιλαμβάνεται το βάρος που έχει συσσωρευθεί ειδικά στα χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια. Με βάση σύγκρισης το 2020 (100), ο μέσος δείκτης στέγασης διαμορφώθηκε το 2021 στο 105,33 ενώ το Φεβρουάριο του 2022 είχε φτάσει στο 127,07.
