Δεν υπάρχουν πολλές λέξεις ή φράσεις που να δίνουν την ίδια ικανοποίηση που παίρνει κάποιος όταν λέει με ύφος «κλάιν». Μια ατάκα που μπορεί να ειπωθεί με τρεις τρόπους -σκέτο «κλάιν», «κλάιν μάιν» ή «κλάιν μάιν πουτς»- και έχει μία βασική χρήση: Έρχεται στο προσκήνιο όταν κάποιος θέλει να μειώσει μια κατάσταση ή ένα πρόσωπο.
Και συμπληρώνει: «Το κλάιν δεν περιγράφει κάποια εξωτερική κατάσταση, συμπεριφορά, πράξη ή παράλειψη αυτού που το λέει. Και μπορεί να ακούσουμε κάποιον να λέει ότι είναι κλάιν για μία δεδομένη πραγματική κατάσταση, αντικαθιστώντας ουσιαστικά τη φράση “δεν με νοιάζει” ή “αδιαφορώ”, όμως ο μελετητής θα πρέπει να διακρίνει ότι η ψυχολογική του κατάσταση είναι εν τέλει κλάιν, η οποία με τον κανόνα της λογικής αναγκαιότητας τον οδηγεί στην αδιαφορία. Δεν έχουμε δηλαδή τη σχέση αδιαφορία = κλάιν αλλά ψυχολογική κατάσταση = κλάιν και άρα το κλάιν οδηγεί με λογική αναγκαιότητα στην εξωτερίκευση της συμπεριφοράς μας».
Η φράση πάντως έχει μεγάλη ιστορία και μπορεί να ζει μεγάλες στιγμές στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά σύμφωνα με τον ανεπιβεβαίωτο θρύλο που την ακολουθεί, ξεκίνησε από την Αθήνα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι πιτσιρικάδες έμαθαν τη φράση και μη γνωρίζοντας αγγλικά την έλεγαν περιπαικτικά «κλάιν μάι πούτς». Νομίζω πως όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοούσαν. Έτσι, δημιουργήθηκε μια όμορφη κατάσταση με τους Βρετανούς στρατιωτικούς να κάνουν χαβαλέ με την αδυναμία των νεαρών να πουν σωστά τη φράση και τους δεύτερους να τους περιγελούν με τον δικό τους τρόπο.
Όπως συμβαίνει με πολλές φράσεις, έτσι και με αυτή, μέσα στα χρόνια απέκτησε μια πολύ διαφορετική εννοιολογική υπόσταση. Το περιπαικτικό σχόλιο των λούστρων της μεταπολεμικής Αθήνας μετετράπη σε slang ατάκα που δείχνει τη βαρεμάρα ή την απάθεια για μια κατάσταση.
Ο υπερ-Υπουργός που κατά κόρον χρησιμοποιεί την παραπάνω φράση!
Ειναι Υπουργός με βαρύ χαρτοφυλάκιο και ο Πρωθυπουργός δείχνει να τον εμπιστεύεται αφού και στον τελευταίο ανασχηματισμό τον αναβάθμισε .
Γονος εφοπλιστικής οικογένειας, με πλούσιο και αμφιλεγόμενο, πολιτικό παρελθόν αλλά ως χαμαιλέων , ξέρει την τέχνη του να μεταλλάσσεται , αποκηρύσσοντας κάθε φορά όμως το παρελθόν του και δηλώνοντας πίστη στον εκάστοτε αρχηγό της παράταξης.
Ονειρο του να γίνει αυτός ο Αρχηγός, να μου πεις και άλλοι το έχουν.
Εχει την αρετή της υπομονής ως κύριο χαρακτηριστικό και ιδιαίτερη έφεση στην ίντριγκα και τη δολοπλοκία.
Δεν τον ενοχλεί ότι από οποίο Υπουργείο και αν πέρασε, το αποτύπωμα που άφησε ήταν αυτό του ΤΕΜΠΕΛΗ . Αρκεί που τον εμπιστεύεται ο Πρωθυπουργός και οι ψηφοφόροι του.
Αυτο που τον κάνει ακόμα πιο ιδιαίτερο, είναι το πλούσιο λεξιλόγιο του και οι ξεκάθαρες πολιτικές απαντήσεις που δίνει στα θέματα που του θέτουν αρμοδίως στο Υπουργείο του .
Χαρακτηριστικο παράδειγμα στα πηγαδάκια των εργασιών της ΚΕΔΕ όταν οι άνθρωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης του έθεταν ταυς αγωνιώδης προβληματισμούς τους αυτός , με ύφος μπλαζέ και ελαφρύ μειδίαμα τους απαντούσε με δυο λέξεις « κλαιν μαιν»!