Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο ηγέτης του ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος Podemos, εταίρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος στον κυβερνώντα συνασπισμό στην Ισπανία, ανακοίνωσε αργά χθες βράδυ την αποχώρησή του από την πολιτική μετά την ήττα της αριστεράς στις χθεσινές περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης.
«Αποτύχαμε», είπε σε μια ομάδα υποστηρικτών του κόμματός του, λέγοντας ότι αισθάνεται σαν «αποδιοπομπαίος τράγος, που κινητοποιεί τα πιο σκοτεινά, τα πιο αντιδημοκρατικά συναισθήματα».
«Νομίζω ότι είναι προφανές ότι σήμερα (…) δεν βοηθάω να ενώσω τους ανθρώπους», συνέχισε ο 42χρονος Ιγκλέσιας, ιδρυτής και ως σήμερα ηγέτης των Podemos.
Για τον λόγο αυτό, πρόσθεσε, «παραιτούμαι από όλα τα καθήκοντά μου, εγκαταλείπω την πολιτική με την έννοια της κομματικής πολιτικής, της θεσμικής πολιτικής», ώστε να μη σταθώ «εμπόδιο στην ανανέωση της ηγεσίας που χρειάζεται η πολιτική μας δύναμη».
Ο Ιγκλέσιας χαρακτήρισε επίσης «τραγωδία» τον θρίαμβο του Λαϊκού Κόμματος (PP, συντηρητική δεξιά), το οποίο περιέγραψε ως «την τραμπική δεξιά», από το όνομα του τέως προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, καθώς και τα καλά ποσοστά που κέρδισε το ακροδεξιό κόμμα Vox.
Με καταμετρημένο το 99.9% των ψήφων, το Δεξιό Λαϊκό Κόμμα συγκέντρωσε 65 έδρες, Más Madrid-Greens/EFA 24 έδρες, όσες και το PSOE-S&D. Τέλος, το VOX συγκέντρωσε 13 έδρες και οι Podemos 10.
Oι Podemos «κατέρρευσαν» στις πρόωρες τοπικές εκλογές της Μαδρίτης, με το ποσοστό τους να μην ξεπερνά το 7%.
Όσο για τον μεγάλο νικητή των εκλογών, είναι το Δεξιό Λαϊκό Κόμμα, που σάρωσε με επικεφαλής την Ιζαμπέλ Ντιαθ Αγιούζο και κέρδισε περισσότερες έδρες από όλη την Αριστερά μαζί.
Ο θρίαμβος της Αγιούζο δρομολογεί ήδη εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή της Μαδρίτης, αφού ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ αισθάνεται ισχυρή πίεση τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από τους εσωκομματικούς του αντιπάλους.
Η απόφαση του Ιγκλέσιας να αποχωρήσει από την πολιτική σηματοδοτεί ταυτοχρόνως ένα μεγάλο σημείο καμπής για τους Podemos, αφού απειλεί ακόμα και με εξαφάνιση το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή της Ισπανίας το 2014, όταν εφαρμόζονταν στη χώρα πολιτικές λιτότητας και υπήρχε ο φόβος η χώρα να μπει σε Μνημόνιο.
