Πολλοί έσπευσαν να διακωμωδήσουν έως και να λοιδωρήσουν την απόφαση ενός νέου αστέρα της πολιτικής ζωής του τόπου μας , ο οποίος μετά από αρκετά χρόνια άσκησης δριμείας κριτικής στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αίφνης κατάλαβε το λάθος δρόμο που είχε πάρει και με την επιφώτηση, προφανώς όχι του Αγίου Πνεύματος , απέταξε το παρελθόν του και έγινε και αυτός Νέα Δημοκρατία.
Ο Σπύρος Καρανικόλας παρότι νέος και άκαπνος διαθέτει περίσσευμα θράσους . Ο μέχρι πρότινος εκπρόσωπος τύπου του Κιναλ-ΠΑΣΟΚ , και στενός συνεργάτης της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά , ο οποίος καθημερινά σε τηλεοπτικά πάνελ και όχι μόνο κατακεραύνωνε τους πολιτικούς του αντιπάλους και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, με μια αριστοτεχνική πιρουέτα που θα ζήλευε και ο Νουρέγιεφ , φωτογραφίζεται αγκαλιά με τον Πρωθυπουργό και δηλώνει πίστη και ετοιμότητα για αγώνα για ότι μέχρι πριν από λίγο καιρό απαξίωνε.
Αλλά μήπως είναι ο μόνος στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου που έχει κάνει μαθήματα μπαλέτου; Ο Άδωνις Γεωργιάδης που σήμερα πίνει νερό στο όνομα του Πρωθυπουργού και τον αποκαλεί ηγέτη με πανευρωπαική εμβέλεια λίγα χρόνια πριν καταριόταν αυτόν και την οικογένεια Μητσοτάκη. Ο Μάκης Βορίδης που από αρχηγός της νεολαίας του Παπαδόπουλου ανακάλυψε τον φιλελευθερισμό στα ώριμα χρόνια του . Ο Τάκης Θεοδωρικάκος που από υπέρμαχος της δικτατορίας του Προλεταριάτου μεταπήδησε στην ζεστή αγκαλιά του εκσυγχρονισμού . Ο Τέρενς Κουικ που από σκληροπυρηνικός οπαδός της ΕΡΕ είδε στο πρόσωπο του Τσίπρα τον επερχόμενο Μεσσία.
Και πόσοι άλλοι ,γνωστοί ή λιγότερο γνωστοί της πολιτικής μας ζωής δεν ακολούθησαν διαδρομή λουνα παρκ για μια θέση και ένα οφίτσιο; Ούκ έστιν αριθμός.
Το ερώτημα όμως είναι γιατί τα κόμματα και οι αρχηγοί, τους δέχονται με ανοιχτές αγκάλες και πολλά χαμόγελα, τέτοιες περσόνες και μάλιστα μετά Βαϊων και Κλάδων ; Γιατί κάνουν τόση χαρά να τους υποδεχτούν και μάλιστα σε περιπτώσεις που είναι τόσο κραυγαλέες ;
Η πολιτική σήμερα δεν ακείται με όρους ιδεολογικούς (εκτός ΚΚΕ) αλλά με όρους λαικής αγοράς . Η εξουσία δεν είναι απλά σκοπός αλλά αυτοσκοπός . Θέλεις χουντικό; Τον έχω. Θέλεις ακροδεξιό ή ιμιτασιόν δεξιό και αυτόν τον έχω. Κομουνιστή , ολίγον αντιεξουσιαστή, βασιλικό, ποδοσφαιριστή, δημοσιογράφο, μοντέλο, τραγουδιστή , ηθοποιό; Όλοι εδώ παρόντες. Μην πας στον επόμενο αλλά ψήφισε εδώ που είναι όλοι συστρατευμένοι.
Αυτό που δεν μπορεί να εξηγηθεί είναι γιατί ο κόσμος τους πιστεύει και τους ψηφίζει . Μπορεί ο Φρόυντ να έσκιζε τα πτυχία του μπροστά σε μια τέτοια πρόκληση αλλά ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε δώσει την απάντηση για την ψυχοσύνθεση του Ελληνικού λαού όταν είχε πει : “Ο Έλληνας σε 10 χρόνια το πολύ θα το έχει ξεχάσει”. Στο μόνο που έπεσε έξω, ήταν τα χρόνια…
